Содержание

Translations

Podniosłe płyną i topnieją noce,
Epickie tuż za nimi biegną dni
I znowu trzeba śmierci spojrzeć w oczy
Zielone, w których błędny ognik drży.

Ona jest wszędzie — i w łunach pożarów
I w mroku bywa nie raz i nie dwa,
Pędzi z konnicą węgierskich huzarów,
Albo tyrolskich strzelców flintę ma.

Lecz czar prawdziwy żyje w świadomości,
Że jednak byt okowy kruche ma
I świat opiera się na kobiecości,
I nim kieruję niepodzielnie ja.

Gdy ścichnie wicher, zapluskają wody,
I ptaki się zachłysną brzaskiem dnia,
Usłyszę, jak w harmonii przyrody
Eneri najpiękniejszy koncert gra.

Nie wiedząc, jaka smutku jest przyczyna,
Obłoków śledząc uskrzydlony rój
Myślę: „Przede mną niegdyś Karsawina,
Jak obłok wykonała taniec swój”.

A nocą w niebie dawnym i wysokim
Mój los spisuje wszechwiedzący wieszcz
I wówczas wiem, że o mnie, o dalekim,
Wydzwania Achmatowej bzowy wiersz.

Nie biorę na poważnie swą śmiertelność
I ciągle marzę: Niechaj mi się śni,
Że przy mnie panie, które nieśmiertelność
Mej duszy wciąż udowadniają mi. 

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Священные плывут и тают ночи…» на польский язык.

Священные плывут и тают ночи…

Священные плывут и тают ночи,
Проносятся эпические дни,
И смерти я заглядываю в очи,
В зеленые, болотные огни.

Она везде — и в зареве пожара,
И в темноте, нежданна и близка,
То на коне венгерского гусара,
А то с ружьем тирольского стрелка.

Но прелесть ясная живет в сознанье,
Что хрупки так оковы бытия,
Как будто женственно всё мирозданье,
И управляю им всецело я.

Когда промчится вихрь, заплещут воды,
Зальются птицы в чаяньи зари,
То слышится в гармонии природы
Мне музыка Ирины Энери.

Весь день томясь от непонятной жажды
И облаков следя крылатый рой,
Я думаю: «Карсавина однажды,
Как облако, плясала предо мной».

А ночью в небе древнем и высоком
Я вижу записи судеб моих
И ведаю, что обо мне, далеком,
Звенит Ахматовой сиренный стих.

Так не умею думать я о смерти,
И всё мне грезятся, как бы во сне,
Те женщины, которые бессмертье
Моей души доказывают мне.