Содержание

Translations

Jak konkwistador w szmelcowanej zbroi,
Kiedy się w drogę radosną wybierze,
Idę; to otchłań się z nagła rozewrze,
To wietrzyk moje zmęczenie ukoi.

I choć niekiedy w czarnym niebie stoi
Mgieł mroczna gęstwa, ja się śmieję szczerze
I w niezawodną gwiazdę moją wierzę,
Ja, konkwistador w szmelcowanej zbroi.

A jeśli na tym świecie nam nie dano
Tego ogniwa ostatniego rozkuć,
Niech śmierć nadejdzie, spotkam ją beztrosko!

Będę z nią walczył, walczył aż do końca,
A może moja ręka, już stygnąca,
Zerwie błękitną lilię nieskalaną.

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Сонет» на польский язык.

Сонет

Как конквиста́дор в панцире железном,
Я вышел в путь и весело иду,
То отдыхая в радостном саду,
То наклоняясь к пропастям и безднам.

Порою в небе смутном и беззвездном
Растет туман… но я смеюсь и жду,
И верю, как всегда, в мою звезду,
Я, конквистадор в панцире железном.

И если в этом мире не дано
Нам расковать последнее звено,
Пусть смерть приходит, я зову любую!

Я с нею буду биться до конца
И, может быть, рукою мертвеца
Я лилию добуду голубую.