Содержание

Zapuszczając się w obcych gór twory,
Konkwistador zagubił się stary,
W dymnym niebie pławiły kondory,
Śnieżne czapy nad głową wisiały.

Osiem dni przyszło wieść głodne życie,
Konik zdechł, lecz pod wielkim wykuszem
Odkrył w miarę przytulne ukrycie,
By przy sobie wciąż mieć drogą tuszę.

Spędzał dnie przy uschniętym figowcu,
W pieśniach sławił słoneczną Kastylię,
We wspomnieniach znów był na żaglowcu,
Widział muszkiet, a czasem mantylę.

Arogancki był wciąż i spokojny,
Nie znał strachu, nie żywił też złości,
Przyszła śmierć i wojownik dostojny
Pozwał ją, by zgrała z nim w kości.

---

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Старый конквистадор» на польский язык.

Старый конквистадор

Углубясь в неведомые горы,
Заблудился старый конквистадор,
В дымном небе плавали кондоры,
Нависали снежные громады.

Восемь дней скитался он без пищи,
Конь издох, но под большим уступом
Он нашел уютное жилище,
Чтоб не разлучаться с милым трупом.

Там он жил в тени сухих смоковниц
Песни пел о солнечной Кастилье,
Вспоминал сраженья и любовниц,
Видел то пищали, то мантильи.

Как всегда, был дерзок и спокоен
И не знал ни ужаса, ни злости,
Смерть пришла, и предложил ей воин
Поиграть в изломанные кости.