Содержание

Jak Wiking zaklęty, po Ziemi kroczyłem,
Na życie potoku i skał w duszy godząc,
Swym statkiem płynąłem, we mgle gęstej kryłem,
Niczego nie pragnąc i o nic nie prosząc.

W słonecznej poświacie jak paw się pyszniłem,
Jak orzeł drapieżny przez burzę leciałem,
W odmętach, na wyspę ondynek trafiłem
I błądząc, ze szczęściem ulotnym spotkałem.

Wiedziałem, że żyło, wciąż na mnie czekając,
W sztormowej pogodzie swój znak odbijało
I śmiało się w mroku, na dno opuszczając,
Szybując w lazury, tak samo się śmiało.

Szmaragdem przyległo na szlaku odległym
I z falą liliową los chciało połączyć...
Nie śmiałem się zbliżyć i odejść nie mogłem
I sił nie znalazłem, by z ciszą tą skończyć.

---

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Зачарованный викинг, я шел по земле…» на польский язык.

Зачарованный викинг, я шел по земле…

Зачарованный викинг, я шел по земле,
Я в душе согласил жизнь потока и скал,
Я скрывался во мгле на моем корабле,
Ничего не просил, ничего не желал.

В ярком солнечном свете — надменный павлин,
В час ненастья — внезапно свирепый орел,
Я в тревоге пучин встретил остров ундин,
Я летучее счастье, блуждая, нашел.

Да, я знал, оно жило и пело давно,
В дикой буре его сохранилась печать,
И смеялось оно, опускаясь на дно,
Подымаясь к лазури, смеялось опять.

Изумрудным покрыло земные пути,
Зажигало лиловым морскую волну…
Я не смел подойти и не мог отойти,
И не в силах был словом порвать тишину.