Renvoi

Jutrzenka o blasku nieziemskim,
Ptaki o piórach różowych
I dużo w spojrzeniu panieńskim
Do przeczytania stron nowych.

I linie surowe, subtelne,
Znad mórz ożywcze powiewy
I wiosną rozgłośną słyszalne
Wróżek wieczorne odzewy.

Lecz moje marzenie strapione,
W nim tęskny odzywa się głos
I sercе boleśnie zgnębione
Jadem, z żądeł widmowych os.

Na straży pradawnych wytworów,
Co dla nas zostawił nasz ród,
Czuwają legiony potworów
Z uśmiechem, lecz groźni jak wprzód.

Tu wszędzie zakazy wszystkiego,
Tu śmierć tylko wolność ma swą,
Lecz ciało każdego zmarłego
Obmyte powinno być łzą.

Odkrywca Ameryk zamglonych,
Z okrętem złączyłem swój hart,
By, patrząc na brzeg porzucony
Wyszeptać „Ja kocham ten świat!”