- Язык:
Польский (Polska)
- Автор:
Тадеуш Рубникович(Tadeusz Rubnikowicz)
Słowo
W owym dniu, kiedy nad światem nowym
Bóg pochylał Swoją Świętą twarz,
Słońce wstrzymywano tylko Słowem,
Słowem rujnowano mury miast.
Orzeł nie podrywał się do lotu,
Księżyc z gronem gwiazd ze strachu bladł,
Kiedy Słowo, niczym płomień złoty,
Przepływało przez wysoki świat.
W niskim świecie były liczby mniejsze,
Jak bydlęta z oswojonych stad,
To dlatego, że w odcieniach sensu
Najmądrzejsza z liczb ustala ład.
Patriarcha siwy, który w ręku
Władzę miał, by złu postawić mur,
Nie odważył zwrócić się do dźwięku,
Laską kreślił w piasku liczby wzór.
Zapomnieliśmy, że oświecone
Tylko Słowo pośród ziemskich trwóg,
W ewangelii od świętego Jana
Powiedziane też - Słowo to Bóg.
Odrzuciliśmy go, życiem marnym,
Nie umiejąc doń powrócić znów
I, jak pszczoły w ulu obumarłym,
Wstrętnie cuchną truchła martwych słów.
Bóg pochylał Swoją Świętą twarz,
Słońce wstrzymywano tylko Słowem,
Słowem rujnowano mury miast.
Orzeł nie podrywał się do lotu,
Księżyc z gronem gwiazd ze strachu bladł,
Kiedy Słowo, niczym płomień złoty,
Przepływało przez wysoki świat.
W niskim świecie były liczby mniejsze,
Jak bydlęta z oswojonych stad,
To dlatego, że w odcieniach sensu
Najmądrzejsza z liczb ustala ład.
Patriarcha siwy, który w ręku
Władzę miał, by złu postawić mur,
Nie odważył zwrócić się do dźwięku,
Laską kreślił w piasku liczby wzór.
Zapomnieliśmy, że oświecone
Tylko Słowo pośród ziemskich trwóg,
W ewangelii od świętego Jana
Powiedziane też - Słowo to Bóg.
Odrzuciliśmy go, życiem marnym,
Nie umiejąc doń powrócić znów
I, jak pszczoły w ulu obumarłym,
Wstrętnie cuchną truchła martwych słów.
Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Слово» на польский язык.