- Язык:
Польский (Polska)
- Автор:
Тадеуш Рубникович(Tadeusz Rubnikowicz)
Przedwieczorną, cichą porą...
Pełen myśli niewesołych, opuszczony, chodzę sam.
Niczym zjawa nocna, błąkam, przyjaciela tu nie spotkam,
Samotności dreszcze mam.
Znów zjawiły się marzenia, duszy dawne utrapienia
Z nową siłą, z nową złością pod ich wpływem w piersi wrze.
Z nimi zakończyłem sprawę, serce też ich znać nie chciało.
Ale one gniotą je.
Nie, już dosyć tych przykrości, więcej też słodkiej ufności
Nie chcę, w beznadziei także nie chcę znaleźć się na dnie
Przeszłość idzie w zapomnienie, teraźniejszość w pogardzenie.
Siódme niebo czeka mnie.
Lecz dążenia te skazane, skrzydła ciasno powiązane
Unieść mnie już nie potrafią z obrzydliwych ziemskich sfer.
Podobnie jak me marzenia i poprzednich lat strapienia
Wytrącają z rąk mych ster.
Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Я вечернею порою над заснувшею рекою…» на польский язык.
Я вечернею порою над заснувшею рекою…
Я вечернею порою над заснувшею рекою,
Полон дум необъяснимых, всеми кинутый, брожу.
Точно дух ночной, блуждаю, встречи радостной не знаю,
Одиночества дрожу.
Слышу прошлые мечтанья, и души моей страданья
С новой силой, с новой злобой у меня в груди встают.
С ними я окончил цело, сердце знать их не хотело.
Но они его гнетут.
Нет, довольно мне страданий, больше сладких упований
Не хочу я, и в бесстрастье погрузиться не хочу.
Дайте прошлому забвенье, к настоящему презренье.
И я в небо улечу.
Но напрасны все усилья, тесно связанные крылья
Унести меня не могут с опостылевшей земли.
Как и все мои мечтанья, мои прежние страданья
Позабыться не могли.