Содержание

W tej grze, tyle razy zawiodłem na karcie,
Aż wino straciło aromat i moc.
I gwiazdy, choć sukces wieściły uparcie,
Przygasły, powoli kończyła się noc.

W szaleństwie bezmyślnym, do granic uparty,
Chwyciłem się myśli, że nie gram, lecz śnię.
„O bank gram - krzyknąłem – wykładam swe karty!”
I karty przebite, i jestem na dnie.

Wyszedłem z kasyna. Jutrzenka poranna
Żegnając się z nocą, przeniosła się wzwyż.
I sam nie wiem, kiedy ugiąłem kolana,
Z rozpaczą, do warg tuląc złoty mój krzyż.

- Być wolnym i czystym, jak niebo gwiaździste
Wziąć, Siostro Nędzarzy, żebraczy twój kij,
Po drogach się błąkać, dać śluby wieczyste
I w duchu powtarzać – jak mnich biedny żyj!

- I nagle… Kasyno wesołe i gwarne
Zamarło, najcichszy nie ozwał się głos.
Rzuciłem na stół krzyż, i serce rozdarte,
Milczałem, gdy w kartach się ważył mój los.

---

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Крест» на польский язык.

Крест

Так долго лгала мне за картою карта,
Что я уж не мог опьяниться вином.
Холодные звезды тревожного марта
Бледнели одна за другой за окном.

В холодном безумьи. в тревожном азарте
Я чувствовал, будто игра эта — сон.
«Весь банк — закричал — покрываю я в карте!»
И карта убита, и я побежден.

Я вышел на воздух. Рассветные тени
Бродили так нежно по нежным снегам.
Не помню я сам, как я пал на колени,
Мой крест золотой прижимая к губам.

— Стать вольным и чистым, как звездное небо,
Твой посох принять, о, Сестра Нищета,
Бродить по дорогам, выпрашивать хлеба,
Людей заклиная святыней креста! —

Мгновенье… и в зале веселой и шумной
Все стихли и встали испуганно с мест,
Когда я вошел, воспаленный, безумный,
И молча на карту поставил мой крест.