Содержание

Translations

Kolo pieca ślęczy niepozorny,
Stary i sterany życiem człowiek.
Wzrok spokojny, zda się, że pokorny
Od mrugania czerwonawych powiek.

Wszyscy przyjaciele chrapią smacznie,
Tylko on nie myśli o pościeli:
Odlewaną kulę śledzi bacznie,
Kulę, która z ziemią mnie rozdzieli.

Skończył, filuternie łypnął okiem.
Wreszcie wraca. Błyszczy krąg miesiąca.
W domu czeka go w łożu szerokim
Żona rozespana i gorąca.

Kula, która odlał tam, zawyje
Nad spienionej Dźwiny szarą tonią
Kula którą odlał tam, odkryje
Moją pierś, przybyła przecież po nią.

Padnę i śmiertelnym smutkiem zdjęty
Całe życie ujrzę znów na jawie.
Krew strumieniem tryśnie po wyschniętej
Zakurzonej, stratowanej trawie.

Krótki i goryczy pełen żywot
Bóg mi wynagrodzi należycie.
Sprawił to, odziany w bluzę siwą
Stary człowiek sterany przez życie.

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Рабочий» на польский язык.

Рабочий

Он стоит пред раскаленным горном,
Невысокий старый человек.
Взгляд спокойный кажется покорным
От миганья красноватых век.

Все товарищи его заснули,
Только он один еще не спит:
Все он занят отливаньем пули,
Что меня с землею разлучит.

Кончил, и глаза повеселели.
Возвращается. Блестит луна.
Дома ждет его в большой постели
Сонная и теплая жена.

Пуля им отлитая, просвищет
Над седою, вспененной Двиной,
Пуля, им отлитая, отыщет
Грудь мою, она пришла за мной.

Упаду, смертельно затоскую,
Прошлое увижу наяву,
Кровь ключом захлещет на сухую,
Пыльную и мятую траву.

И Господь воздаст мне полной мерой
За недолгий мой и горький век.
Это сделал в блузе светло-серой
Невысокий старый человек.