Қаладан орманға қаштым...

Қаладан орманға қаштым,
Адамдардан айдалаға бездім.
Өзіме — өзім жаңалық аштым,
Жылауға, жалбарынуға болатынын сездім.

Жалғызбын, өзіммен өзім,
Енді бір дем алу керек.
Жарыққа қарыққан көзім,
Миым мен жүрекке қажет көп көмек.

Күнаһар, қатыгез жанмын,
Құдайым берген-ді қуат.
Шындықтан адасып қалдым,
Пенделік тірлікке тапталды мұрат.

Күресу керек-ті, құл боп,
Қорқақтап, қор болып қалдым.
Әлсізбін, нашармын, біл деп,
Мақсаттан амалсыз бас тартып, тандым.

Күнаһар, қатыгез пендең,
Рахым ет, тәңірім, кешір!
Жанымды шыладым шермен
Аулаққа кетсінші жабысқан кесір.

Ақ пейіл жандар да бар-ау,
Жүрегі ізгілік шашқан.
Ұстатшы соларға киелі жалау
Зұлымдыққа қарсы көп күрес ашқан...
...Ал, мені кешір!!!

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Я в лес бежал из городов…» на казахский язык.

Я в лес бежал из городов…

Я в лес бежал из городов,
В пустыню от людей бежал…
Теперь молиться я готов,
Рыдать, как прежде не рыдал.

Вот я один с самим собой…
Пора, пора мне отдохнуть:
Свет беспощадный, свет слепой
Мой выпил мозг, мне выжег грудь.

Я грешник страшный, я злодей:
Мне Бог бороться силы дал,
Любил я правду и людей;
Но растоптал я идеал…

Я мог бороться, но как раб,
Позорно струсив, отступил
И, говоря: «Увы, я слаб!» —
Свои стремленья задавил…

Я грешник страшный, я злодей…
Прости, Господь, прости меня.
Душе измученной моей
Прости, раскаянье ценя!..

Есть люди с пламенной душой,
Есть люди с жаждою добра,
Ты им вручи свой стяг святой,
Их манит и влечет борьба.
Меня ж прости!..»