Әзәзілге ғашық қыз
Боп-боз өңді сұлу сері бұл қандай,
Қара ат мініп, шауып өткен тұсымнан.
Төбесінде айналшықтап жүр қалмай,
Ғажайып құс ертегі-әлем ұшырған.
Көзқарасы неткен ауыр...шерлі еді,
Түрлі-түсті тереземе қадаған.
Тылсым қайғы жайлап алды кеудені,
Аласұрмай, қалайша жай таба алам...
Ағам менің үрейленді, не білді,
Майшамменен жүрді атқарып жұмысын.
Жертөледен алып шығып темірді,
Қайрады кеп найзасы мен қылышын.
Бүгін неге ән атаулы зарыққан
Мұңлы әуенін бір дұғаға арнады?!
Монахтар да дауысымен қамыққан
Қараңғылық дүниесін қарғады.
Жүзі сұсты жұлдызшы да дәл бүгін
Мұнарадан түсіп, үйге келді де,
Таласты кеп, тоқтата алмай бір-бірін,
Қарт әкеммен... жеңілді ме, жеңді ме...
Білмеймін мен, ештеме де білмедім,
Аңғал едім, соншалықты жас едім.
...Өтті қанша өкси жылап күндерім,
Ұмыта алмай сол бір cәттің әсерін...
Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Влюбленная в дьявола» на казахский язык.
Влюбленная в дьявола
Что за бледный и красивый рыцарь
Проскакал на вороном коне,
И какая сказочная птица
Кружилась над ним в вышине?
И какой печальный взгляд он бросил
На мое цветное окно,
И зачем мне сделался несносен
Мир родной и знакомый давно?
И зачем мой старший брат в испуге
При дрожащем мерцаньи свечи
Вынимал из погребов кольчуги
И натачивал копья и мечи?
И зачем сегодня в капелле
Все сходились, читали псалмы,
И монахи угрюмые пели
Заклинанья против мрака и тьмы?
И спускался сумрачный астролог
С заклинательной башни в дом,
И зачем был так странно долог
Его спор с моим старым отцом?
Я не знаю, ничего не знаю,
Я еще так молода,
Но я все же плачу, и рыдаю,
И мечтаю всегда.