- Язык:
Польский (Polska)
- Автор:
Тадеуш Рубникович(Tadeusz Rubnikowicz)
Szybowała w złotych barwach noc...
Szybowała w złotych barwach noc
I na chwilę spowolniła lot,
Uczyniła to, z pewnością chcąc
Listów twych ustalić dziwny los,
Tych, których nie napisałaś mi…
I by sercu pocieszenie dać
Powiedziała: „Wiesz, gdy cisza drży
Dobrze jest w marzeniach chwilę trwać!
Inna, ta, prawdopodobnie, zła,
Jest niegodna ciebie, istny leń,
Kochaj mnie, bo przecież wiesz, że ja
Jestem jasna, jaśniejsza niż dzień.
Dużo kwitnie hebanowych róż
W moich studniach, gdzie się lęgną sny,
Jak płomienny, czarodziejski kurz,
Niebieskiego ognia tańczą skry.
Ten sam płomień w oczach twoich drgał,
Gdy ją hołubiłeś w myślach swych…
Jeśli chcesz, dla ciebie wstrzymam cwał
Rozhukanych, karych koni mych”.
Nocy, błagam, nie plącz moich dróg!
I bez tego los nielekki mam.
Chyba wiesz, że gdybym tylko mógł,
Dawno od niej odszedłbym już sam?
W śmiercionośnym bólu spalam się,
Nie wiem sam, co jeszcze czeka mnie,
Zanim jej nie powiem „kocham cię”
I mi ona nie odpowie „nie”.
Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Ночь» на польский язык.