Anna Achmatowa

Anioł legł na skraju widnokręgu.
Nachylony zachwycał się bezdnem.
Nowy świat przestworzem był bezgwiezdnym.
A dno piekieł nie rodziło lęku.

Ale krew kipiała w serca biciu,
Choć wrażliwych rąk ustało drżenie.
Mroki snu popadły w osłupienie
Anielskiemu dziwiąc się odbiciu.

Taki ciasny świat! Niech żyje, marząc
О miłości, smutku, fazie cienia,
W prawiekowym mroku odtwarzając
Alfę i omegę objawienia.

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Акростих» на польский язык.

Акростих

Ангел лёг у края небосклона.
Наклонившись, удивлялся безднам.
Новый мир был синим и беззвездным.
Ад молчал, не слышалось ни стона.

Алой крови робкое биение,
Хрупких рук испуг и содроганье.
Миру снов досталось в обладанье
Ангела святое отраженье.

Тесно в мире! Пусть живет, мечтая
О любви, о грусти и о тени,
В сумраке предвечном открывая
Азбуку своих же откровений.