- Язык:
Польский (Polska)
- Автор:
Тадеуш Рубникович(Tadeusz Rubnikowicz)
Nieraz bywam smutny, rozżalony...
Nieraz bywam smutny, rozżalony,
Ja, czujący się bogiem we snach
I tworzący, na gruzach zwalonych
Starych świątyń, przyszłości swej gmach.
Trudno wznosić świątynię z popiołu,
Z ust bezkrwistych wymyka się szept,
Może spalił i oślepł pospołu
Wiekuisty, Świętych Marzeń byt.
Wówczas tam, ponademną, pokrętny,
Gdzieś w błękicie, nie raz i nie dwa,
Jakiś głos porywisto-namiętny
Mówi — walka światowa wciąż trwa.
„Bracie miły, bądź nadal aktywny!
Ziemi tej oddać chciej życie swe,
Jeśli chcesz, by niebiańskie wyżyny
Rozjarzyły się w północnej mgle.
Jeśli pragniesz świetlaną przyszłością
Oczarować na wskroś chory lud,
Dni ponure, przeżarte żałością
W swoje serce mocarne weź wprzód.
Bądź ofiarą błękitną, poranną…
W ciemnych głębiach bezdźwięcznie się spal…
…I ty staniesz się Gwiazdą Zaranną,
W czas, gdy zorzą rozpali się dal”.
Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Иногда я бываю печален…» на польский язык.