Дұғалау
Жасөспірім сиқыршы
Қара қошқыл хитон жамылған,
Бұ дүниелік сөзден жаңылған,
Заңсыздық патшайымы алдында
Ғажайып лағылын шашып, аңырған.
Өртелген өсімдік жұпар шашады,
Шексіздік әлемінің өңін ашады.
Көлеңкелер бірде балық, бірде құс болып,
Сұп-сұр қалыппен аулақ қашады.
Көрінбес шектер жасын бұлайды,
Отты діңгек шоқпен тәнін шылайды.
Асқақтаған әскери мінбелер
Құлдық ұрып, төмен құлайды.
Патшайымның әсем қимылы
Танытқандай ішкі пиғылын.
Жылтыраған тәнін бүркепті
Жамылғы етіп күміс қар сыйлығын.
Айналасын естен шығарып,
Патшайымның ниетін құп алып.
Ессіз көзі төсіне арбалып,
Білезігіне қарар таң қалып.
Жасөспірім сиқыршы
Қара қошқыл хитон жамылған
Демін ала алмай, естен жаңылған
Патшайымға барын ұсынды
Артық емес деп жанымнан.
Ал, жаһұттай Нілдің толқыны,
Тербетіліп, мұңмен толқыды
Құп-қу патшайым түсіріп алды
Оған арналған алқызыл гүлді... сол күні...
Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Заклинание» на казахский язык.