Оралу

Анна Ахматоваға

Ел ұйқыда… шықтым үйден,
Іздер таңда…бәрі де кеш.
Жан серігім күпті күймен,
Боп ереді жаныма елес.

Жүдеу, арық, шаршаулы әрі
Ессіз сүйем сонда да оны.
Көздерінен шер саулады,
Жылаулы үні — жолдағаны.

Мыстан көзбен жан-жағына,
Қарап тұрған күйі міне.
Бұрымдарын алба-жұлба
Жасырады киіміне.

Жылаулы үні жанға жылы —
Сыңғырлаған қоңыраудай.
Елігемін, қалған ұмыт
Қимас күнге жолығардай.

Тау мен теңіз, орман көрдік,
Жат толқынға түнедік те.
Арбалдық та арманға ердік —
Түңілдік те, жүдедік те…

Жол қадірін білгендейміз,
Нені ұғарсың жылап, күлмей.
Кейде жылдап жүргендейміз
Кейде жүріс бір-ақ күндей.

Келдік Қытай қорғанына,
Жан серігім «қош бол, — деді, —
Мен түспеймін жолға мына,
Есіңе алып, ескер мені».

Айтты сосын тілегін ол:
«Пендешілік күйден дара
Сенің жолың — киелі жол,
Ал, менікі — күйбең ғана!»

…Шай алқабы. Ғұмыр күлген.
Ақ алауда Будда тұрды.
Алдына кеп жүгіндім мен,
Жаным тәтті мұңға тұнды.

Көз жеткісіз кең әлемді
Жүдете алмас бүгін қайғы.
Жан серігім көне әуенді
Мыстан көзбен…ыңылдайды.

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Возвращение» на казахский язык.

Возвращение

Анне Ахматовой

Я из дому вышел, когда все спали,
Мой спутник скрывался у рва в кустах,
Наверно на утро меня искали,
Но было поздно, мы шли в полях.

Мой спутник был желтый, худой, раскосый.
О, как я безумно его любил!
Под пестрой хламидой он прятал косу,
Глазами гадюки смотрел и ныл.

О старом, о странном, о безбольном,
О вечном слагалось его нытье,
Звучало мне звоном колокольным,
Ввергало в истому, в забытье.

Мы видели горы, лес и воды,
Мы спали в кибитках чужих равнин,
Порою казалось — идем мы годы,
Казалось порою — лишь день один.

Когда ж мы достигли стены Китая,
Мой спутник сказал мне: «Теперь прощай,
Нам разны дороги: твоя — святая,
А мне, мне сеять мой рис и чай». —

На белом пригорке, над полем чайным,
У пагоды ветхой сидел Будда.
Пред ним я склонился в восторге тайном,
И было сладко, как никогда.

Так тихо, так тихо над миром дольным,
С глазами гадюки, он пел и пел
О старом, о странном, о безбольном,
О вечном, и воздух вокруг светлел.