Содержание

Лæууы ма ныр уæйгуыты галуан
Дæ зæрдыл, мæ зæронд хæлар?
Бæрзонд мæсыг, стыр дуртæй амад,
Æвзистхæрв кæсæгты нымд бал?

Сыгъзæрин бæх, хъазгæ, куыд лæууыд
Йæ фæстæгтыл мæсгуыты раз,
Нывæфтыд æфтауæн^* — хæрдгæхуыд
Æвзистæй сæрачы гæбаз…

Лæууынц ма дæ зæрдыл нæ хæхтæ,
Къуымбил мигъты айнæг æнкъард, —
Сæнæфсиры гагатау, зæхмæ
Куыд хаудысты стъалытæ тагъд.

Ныр та мын, мæ хæлар, уæндонæй,
Рæстдзинад, æнæмбæхсгæ, зæгъ:
Нæ удтæ ыскодтам æндонæй,
Нæ бæллиц та къæйтыл — хæррæгъ…

Нæ къухтæ тыхджындæр ысисты,
Нæ нæмттæ — дунетæн зындгонд,
Нæ удтæ та ‘нæмыр хъыллисты
Æнустæм нындзыг ысты, зон.

Нырма дæр нæ ферох и махæй,
Кæд рохгæнаг систæм, уæддæр,
Кæй уыдыстæм уарзынхъом рагæй,
Тæхын дæр кæй зыдтам кæддæр…
___
^* Фæлындынæн саргъ æмæ базæмбæрзæны ‘хсæн
æвæрд лыстæн хæцъилæй.

---

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Ты помнишь дворец великанов...» на осетинский язык.

Ты помнишь дворец великанов...

Ты помнишь дворец великанов,
В бассейне серебряных рыб,
Аллеи высоких платанов
И башни из каменных глыб?

Как конь золотистый у башен,
Играя, вставал на дыбы,
И белый чепрак был украшен
Узорами тонкой резьбы?

Ты помнишь, у облачных впадин
С тобою нашли мы карниз,
Где звезды, как горсть виноградин,
Стремительно падали вниз?

Теперь, о скажи, не бледнея,
Теперь мы с тобою не те,
Быть может, сильней и смелее,
Но только чужие мечте.

У нас, как точеные, руки,
Красивы у нас имена,
Но мертвой, томительной скуке
Душа навсегда отдана.

И мы до сих пор не забыли,
Хоть нам и дано забывать,
То время, когда мы любили,
Когда мы умели летать.